




































|
Scenariusz: David Fury
Reżyseria: Jack Bender
Kluczowa postać: Lock
Streszczenie
odcinka
Odcinek zaczyna się retrospekcją z momentu tuż po katastrofie. John
Locke, leżący na plaży, odzyskuje przytomność. Porusza stopą, podnosi
swojego buta, rozgląda się wokoło z niedowierzaniem.
Akcja wraca do teraźniejszych wydarzeń na wyspie. Locke'a wyrywa z
zamyślenia ujadanie psa, które budzi również pozostałych rozbitków.
Zaniepokojeni ludzie zbliżają się do wraku samolotu; wypadają z niego
dziki i uciekają do dżungli. Uznano, że dziki zwabił odór
rozkładających się ciał, pozostałych we wraku, i podjęto decyzję o
spaleniu zwłok.
Sayid pracuje nad urządzeniami, pozwalającymi mu na ustalenie
źródła transmisji tajemniczego sygnału, wtajemnicza w swój plan Kate.
Między Sawyerem a Hurleyem wybucha przepychanka o ostatnią paczkę
orzeszków - okazuje się, że wszystkie zapasy z samolotu zostały już,
czwartego dnia, zjedzone. Rozbitkowie zastanawiają się, skąd zdobyć
pożywienie - w tym momencie rzucony nóż wbija się w oparcie fotela
niedaleko głowy Sawyera. Został on rzucony przez Johna Locke, który
proponuje urządzić polowanie na dziki, wykazując się przy tym sporą
wiedzą na temat przyrody wyspy oraz techniki polowania. W odpowiedzi na
wątpliwości Sawyera "co można zdziałać jednym nożykiem" Locke otwiera
swoją walizkę, wypełnioną po brzegi nożami myśliwskimi różnego typu.
W pierwszej retrospekcji widzimy Locke'a siedzącego w biurze, gdy
umawia się przez telefon, w oryginalny sposób, na partyjkę gry w grę
planszową "Ryzyko". Jego młody szef, traktujący Locke'a z pogardą,
pogania go do roboty.
Razem z Locke na polowanie wybiera się Kate i Michael, który do
czasu swego powrotu zostawia Walta pod opieką Sun. Locke szybko
znajduje ślad dzików. W międzyczasie do Charliego, który właśnie zażył
kolejną dawkę heroiny, podchodzi Shannon - prosi go o złowienie dla
niej kilku ryb.
Rozbitkowie znoszą drewno na ognisko, używając do transportu co
większych kawałków porzuconego inwalidzkiego wózka. Boone zwraca uwagę
Jackowi, że pewna kobieta, Rose (którą Jack uratował krótko po
katastrofie), cały czas siedzi na plaży, pogrążona w apatii. Jack
próbuje z nią rozmawiać, Rose wyjawia mu, że cały czas nosi przy sobie
obrączkę swego męża, Bernarda.
Grupa polująca dociera do legowiska dzików, ale nagle jeden z nich
wypada i powala Michaela. Locke w ostatniej chwili odciąga Kate z drogi
szarżującego zwierzęcia. Locke przez chwilę leży nieruchomo na ziemi,
zdezorientowany.
W drugiej retrospekcji widzimy jak John, siedząc przy biurku, gra
ze znajomym podczas przerwy obiadowej w strategiczną grę planszową,
"Ryzyko". Jego szef znajduje broszurę Locke'a, w której oferowana jest
wyprawa w głąb Australii (tzw. "walkabout") połączona z surwiwalem.
Szef kpi z zamiarów Locke'a, natomiast znajomy Johna pyta się, czy
"powiedział on o tym Helen". Locke jako ripostę przytacza przykład
Normana Crouchera, który - choć miał amputowane obie nogi - zdobył
szczyt Mount Everest, gdyż "takie było jego przeznaczenie" oraz żeby
"nikt nie mówił mu, czego nie może zrobić".
Locke wstaje, poleca Kate zabrać rannego Michaela do obozu, sam zaś
kontynuuje polowanie na dzika. Kate, po drodze na plażę, przystaje i
wdrapuje się na drzewo, aby zamocować urządzenie Sayida, mające na celu
wzmocnienie sygnału. Na plaży Claire przegląda wyciągnięte z bagaży
dokumenty, aby ustalić tożsamość martwych pasażerów. Odnajduje kopertę
należącą do Sayida, którą mu oddaje; Irakijczyk znajduje w niej zdjęcie
dziewczyny.
W kolejnej retrospekcji widzimy jak Locke, leżąc na łóżku, rozmawia
przez telefon i chwali się, że postawił się swojemu szefowi, Randy'emu.
Kobieta, z którą rozmawia Locke, ma na imię Helen; John mówi jej, że ma
dwa bilety na wyprawę do Australii. Helen odpowiada, że owszem, miło
jej się rozmawiało z nim przez te 8 miesięcy, ale "nie wolno jej się
spotykać z klientami". Locke nie dopuszcza do siebie myśli, że jest
"tylko klientem" telefonicznej linii towarzyskiej; Helen sugeruje mu, w
łagodny sposób, poszukanie sobie terapeuty, a następnie się rozłącza.
Locke podróżuje przez dżunglę; w tym momencie daje się słyszeć
odgłosy wydawane przez "potwora". Przestraszonej Kate urządzenie wypada
z rąk i rozbija się; tymczasem paręset metrów dalej John Locke staje
oko w oko z "potworem".
Kate i Michael wracają do obozu, grupa widzi, że nie udało im się
nic upolować. W tym momencie Charlie przynosi Shannon złowioną rybę;
Boone oskarża swoją siostrę o wykorzystywanie innych. Rose mówi
Jackowi, iż wierzy, że jej mąż ciągle żyje, w związku z czym nie weźmie
udziału w uroczystości pogrzebowej. Kiedy kobieta wstaje i odchodzi,
Jack spostrzega w oddali tajemniczego mężczyznę w garniturze, który po
chwili znika. Kate podchodzi do Jacka i mówi, że Locke'a prawdopodobnie
dopadł "potwór". W tym momencie Jack ponownie spostrzega tajemniczą
postać w garniturze gdzieś w krzakach i rzuca się za nią w pościg;
wtedy widzi wyłaniającego się z zarośli Locke'a, ciągnącego upolowanego
dzika.
Podczas wieczornej uroczystości pogrzebowej Claire odczytuje
nazwiska zmarłych; Jack trzyma się z daleka od grupy. Michael gratuluje
Locke'owi upolowanego dzika i pyta, czy widział on "potwora"; Locke
zaprzecza.
W ostatniej retrospekcji widzimy Locke'a siedzącego przy biurku
australijskiego biura podróży, gdy wykłóca się z organizatorem. Locke
domaga się miejsca w autobusie, jednak organizator odmawia, tłumacząc
Johnowi, że nie może on wziąć udziału w wycieczce z uwagi na jego
"stan". Locke mówi, że jego "stan" tu nie ma nic do rzeczy, gdyż żyje z
"tym" od czterech lat, przygotowywał się do tej wyprawy od lat...
Organizator stanowczo odmawia twierdząc, że Locke "nie da rady". W tym
momencie John odjeżdża od biurka na wózku inwalidzkim, na którym cały
czas się poruszał, i krzyczy, żeby "nikt mu nie mówił, czego nie może
zrobić" i że "takie jest jego przeznaczenie". Kolejna scena pokazuje
moment z początku odcinka, w którym Locke odzyskuje przytomność na
plaży i odkrywa, że odzyskał władzę w nogach. Wstaje i rozgląda się z
niedowierzaniem; po chwili zostaje zawołany przez Jacka do pomocy przy
wyciąganiu rannego spod kawałka wraku. W ostatniej scenie widzimy, jak
Locke spogląda na swój, porzucony już, wózek inwalidzki i uśmiecha się
do siebie.
|